Hier dan eindelijk mijn eerste verhaal uit Zuid Afrika. Helaas ging mijn milieuproject niet door omdat deze was gecanceld. Na overleg is besloten om les te gaan geven op een basisschool met de nadruk op sportles.

Na een vlucht van 18 uur op zondagmiddag aangekomen in kaapstad.Een blauwe hemel en 22 graden om mee te beginnen. Op maandag kregen wij onze oriëntatiedag van de organisatie. Hierbij kregen wij gelijk ook een rondleiding door de stad. Kaapstad is een moderne stad met veel mooie plekken. Downtown kaapstad verhuld echter ook heel goed de grote problemen die hier zijn. Rond 18:00 kwamen ik en 4 andere vrijwilligers aan bij het gastgezin. Een hele aardige familie. Faaidah staat hele dagen in de keuken.

Op dinsdag startte mijn project nog niet. Ik heb toen besloten met een andere vrijwilliger mee te gaan naar phillipi child centre. Dit is een crèche voor kinderen uit de townships. Het is erg om te zien dat sommige kinderen onder de schurft, korsten en infecties zitten maar het was een goede keuze om 1 dag op dit project mee te draaien.

Op woensdag gestart op mijn project op Kannemeyer Primary School. Op deze school verzorg ik de komende 4 weken de gymlessen, de training en trials voor het school atletiek toernooi en ga ik life skills (soort maatschappijleer) geven aan de grade 4, 6 en 7 klassen. De eerste indrukken zijn goed. De school laat mij vrij om zelf invulling aan de lessen te geven wat heel fijn is. De kinderen variëren in achtergrond van middelbare sociale klasse en kinderen uit townships. Er zit ook veel verschil tussen de jongens en meisjes. De meisjes zijn veel gedisciplineerder dan de jongens. Benadrukt door de leraren werd hoe dankbaar ze zijn dat er vrijwilligers zijn die dit willen doen. Zonder vrijwilligers krijgen de kinderen gewoon geen sportles!

Afgelopen woensdag de meest heftige ervaring gehad. We hebben met alle vrijwilligers uit het huis samen ongeveer 300 sandwiches gemaakt en snoep gekocht en zijn dit gaan uitdelen in een township. Het is onwerkelijk om in een township te zijn. Zoveel mensen en kinderen levend in hutjes van metalen of houten platen zonder kleren, zonder eten en vol infecties, bulten en schurft. En als je dan op den duur je eigen leerlingen recht in de ogen kijkt terwijl ze bedelen om een boterham slaat de bom goed in. Wanneer alles op is komen er nog steeds meer mensen en kinderen aan. De stank in de township en die van de mensen komt is onwerkelijk. Dit blijft nog lang hangen! De omstandigheden waarin deze mensen leven zijn erbarmelijk.

Uiteraard in de weekenden al veel leuke dingen gedaan zoals een bezoek aan de Waterfront, het beklimmen van lionshead en een bezoek aan de kolonie afrikaanse penguins in Boulders Beach bij Simon's Town echter heeft de township nog steeds de meeste indruk gemaakt. Dit weekend op safari. De foto's van mijn ervaringen volgen later nog...